durduk yere üzülmek

bende oluyor, belki hiçbir şey yok ama paranoya kuruyorum sanki üzülmek istiyormuşum gibi

ruhsal bozukluk içerir kendi adıma böyle çok gülünce eğlenince birden kalırım çenem falan kitlenir aşırı enerjik olmama rağmen bi durulurum üzülürüm nefret ederim. ürkütücü buluyorum bu durumu şu sıralar

çok kötü bir durum. kahkaha attıktan 3-4 dakika sonra aniden duruluyor ve üzülüyorum. tam sebebini bilmesem de neye üzüldüğümün oluyor yine de

benim ömrüm bundan ibaret.

şu sıralar başıma çokca gelen hadise pantolonumda iplik görsem çocuğunu kartal kaçırmış fatma girik gibi oluyorum.

sene 2009 daha o zamanlar 8. sınıftayım annem çok hastaydı babamın unrunda değil dayım bi gün annemi hastaneye götürdü kanser olmuş demişler 6 ay yaşar yaşamaz biz burda bişey yapamayız demişler daha iyi bi hastaneye götürün demişler önce samsun sonra ankaraya götürmüşler annemi tabi benim dünyadan haberim yok o zaman kimse bana bişey demiyor ankarada doktor 6 gün yaşar yaşamaz demiş dayım beni aldığı gibi ankaraya annemin yanına götürdü. ben annemi gördüm nasıl mutlu oldum ama o beni tanımadı yarı baygın gibiydi başucunda da bi şişe su vardı ağzına kadar dolu. 2 saat sonra yine geldim annemin yanına baltım kendinde bu sefer sarıldık agladık falan 5 liram vardı anneme verdim dedim al babamdan bişey isteme dedim bunla al ne istersen dedim babamla annemin arası iyi değildi utanmasın diye düşünmüştüm. çocukluk aklı işte. o akşam akrabamızda kaldık anneö rüyama girdi ben gidiyorum oğlum dedi yattıgı hastanedeki yataktan el salladı sonra o anda beni uyandırdılar kalk annene kan lazım dediler ben bi sevindim aha annemi kurtarıcam falan diye düşünüyorum hastaneye gittik amcam hastanenin kapısında durmuş annem nerde dedim annem öldü başın saolsun dedi ben bayılmışım arabaya bindirmişler beni ayıldım ben kime anne dicem lan bundan sonra dedim ama nasıl ağlıyorum çok zordu. cenazesini getirdiler dokunamadım bütün gece baktım gözümü ayıramadım bi daha göremicem diye sonra defnetmeye götürdüler üstüne toprak atılışını gördüm o gece uyuyamadım yatakta gittim mezarının başında yattım sonra zaman geçti baya okul lise zamanı geldi babam demiş ben bakamam amcam da istememiş (evde internet varmış internete girer ders çalışmazmışım) sonra yurda verdiler beni iki sene yurtta kaldım her gece ağladım yurtta bi gün babam aradı nerdesin dedi yurttayım falan dedim özledim dedi ben özlemedim dedim böyle konusurken falan bu beni zorla yanına aldı derken yurtta tabi benim bi sevgilim oldu annem öldükten sonra biri beni sevsin istedim kızla bi bucuk sene çıktık derken ailelerimize söyleyelim dedik kızın annesi demiş ki o çocuk yurtta kalıyor annesi ölmüş babası istememiş serseridir o demiş kızda annesine uyup beni terketti gitti sonra zaman geçti bayaa bi bi kızla çıkmaya başladık iyiydik güzeldi hersey okumaya gitti başka sehire sogudu biraz benden neyse doğum günü oldu ben bi kaç saatte olsa yüzünü görmek için 15 saat yol gidip bunun yanına gittim sonra ertesi gün bi daha buluşmak istedim olmaz dedi bi arkadasıma sözüm var dedi erkek arkadası varmış bi tane onun sevgilisine hediye bakacaklarmış derken ben o kadar yol geldim falan dsdim bunun muhabbetini bana yapma dedi sevsen ne yapar eder buluşurdun dedim sevmiyorum hiçte sevmedim dedi o zamandan beridir kendimde değilim kardolar 7 sene olmuş annem öleli hiç bişey doğru gitmiyor annenizin kıymetini bilin annem öldükten sonra kimseye güvenemedim en çok annenize güvenin 😔

valla durduk yere diyemiyorum rastladım öylesine dolanırken, cidden nefes alırken titretti. ben böyle bişey görmedim. 100 gündür şu mecradayım ilk defa bi entriden bu denli etkilendim. (#687765)

akla gelir birden. yoldan geçerken bir parfüm kokusu, bir cafede iken çalan şarkı, bir hatıra... hüzünlendirir. yutkundurur belkide... sonra belki biraz uzaklara dalma. ardından toparlanırsın hiçbir şey olmamış gibi, için kan ağlarken...

düșündükçe üzülürüm ben olmaz öyle durduk yere

üzülürüm, sonra boşa gitmesin diye açarım bi müzik ağlarım. içimde duracağına salayım gitsin

şuan şehirler arası yolculuk yapıyorum. kafamı cama yasladım, kulaklığımıda taktım. gidiyorum.. düşündüğüm şeyler var ve çokça canımı sıkan şeyler.. bakalım yol mu bitcek ben mi..

hiçbir şey bulamazsam oturup çillerim için üzülüyorum her konuda kendimi üzmeye hazırım :(

az önce olan bir durum. aklıma ne geldi bilmiyorum ama üzücüydü sanırım ağlattı

işteyim,işlerimi yapıyorum mutluyum bir yandan sohbet falan sonra bir anda masanın bir ucuna dalıyorum susuyorum morel gidiyor.bir bakıyorum üzülmüşüm...

az önce arkadaşımla survivor izlerken ılhan mansizin doktorlar dizisindeki ömer rolü ve ölüşü aklımıza geldi durduk yere üzüldük